Opvoeding onder de huidige Bedeling van Genade

door

J.W.Weeda

 

Efeze 6 vers 4:
Maar voedt hen op in de lering en vermaning des Heeren

 

Van het allereerste begin als wij een kind (kinderen) krijgen als ouders dan behoren wij ons kind (onze kinderen) op te voeden.

Wat is het doel van de opvoeding? 

De antwoorden vind u hieronder:

Het kind is afhankelijk van ons en wij willen hem of haar opvoeden tot onafhankelijkheid zodat ze zelfstandig worden. Het kind is onvolwassen en wij willen hem of haar opvoeden tot volwassenheid zodat ze zelfbeheerst worden. 

Een kind is onverantwoordelijk en wij willen hem of haar opvoeden tot verantwoordelijke mensen zodat ze gedisciplineerd worden. 

Van nature is een kind net zoals u en ik vleselijk en wij als ouders willen hem of haar opvoeden zodat ze geestelijk worden en dat ze geleid zullen worden door de Heilige Geest. 

Dus een kind wordt opgevoed door ons als ouders totodat ze volwassen zijn. 

 

Hoe behoren kinderen opgevoed worden? 

Als we Efeze 6 vers 4 weer lezen zien we twee dingen die hier staan:

1 In de lering des Heeren

2 In de vermaning des Heeren. 

1) In de lering des Heeren: 

Ten eerste begint de opvoeding  op de dag dat het kind geboren wordt en gaat dag en nacht door totdat het kind volwassen is en zelfstandig besluiten kan nemen. Meestal is dan een kind van ouders niet meer inwonend. Een kind wordt opgevoed door uw persoonlijk voorbeeld. In Spreuken 17 vers 6 lezen wij: De kroon der ouden zijn de kindskinderen (kleinkinderen), en der kinderen sieraad zijn hun vaders. Dus ouders zijn een voorbeeld voor hun kinderen met name hier wordt genoemd vaders. De moeder en oma van Timotheus zijn een mooi voorbeeld hierin: "Als ik mij in gedachtenis breng het ongeveinsd geloof dat in u is, hetwelk eerst gewoond heeft in uw grootmoeder Lois en uw moeder Eunice; en ik ben verzekerd dat het ook in u woont" Zij waren gelovige mensen in Christus en hebben Timotheus gelovig opgevoed in de lering en vermaning des Heeren. Timotheus was van jongsaf aan zo opgevoed en hij was ook een voorbeeld waar hij woonde in Derbe en Lystre. Hij wist wat discipline, zelfbeheersing, zelfstandigheid, geleid door Gods Geest was. Daarom nam de apostel Paulus hem mee op al zijn reizen. 

Ten tweede is opvoeding door onderricht. In verband met de wet van Mozes kunnen wij lezen in Deuteronomium 6 vers 6 en 7 dit: En deze woorden, die ik u heden gebiede, zullen in uw hart zijn.  En gij zult ze uw kinderen inscherpen, en daarvan spreken, als gij in uw huis zit, en als gij op den weg gaat, en als gij nederligt, en als gij opstaat. Deze verzen geven ons de indruk hoe nauwgezet en vanzelfsprekend dit leerproces behoort te zijn.  In Spreuken 22 vers 6 lezen wij:  Leer den jongen de eerste beginselen , de elementaire dingen,  naar den eis zijns wegs; als hij ook oud zal geworden zijn, zal hij daarvan niet afwijken. Het moet dus vroeg gestart worden! Wanneer behoort dit leerproces gestart worden? Het antwoord hierop kunnen wij vinden in Jesaja 28 verzen 8 en 9: Wien zou Hij dan de kennis leren, en wien zou Hij het gehoorde te verstaan geven? Den gespeenden van de melk, den afgetrokkenen van de borsten? Want het is gebod op gebod, gebod op gebod, regel op regel, regel op regel, hier een weinig, daar een weinig. Uit deze verzen kunnen wij concluderen dat we vroeg behoren te beginnen. Eigenlijk al bij het eerste begin nadat een kind geboren wordt. 

Ook belangrijk is waar behoren wij te starten? Laten wij lezen wat God hierover ons vertelt in Efeze 6: 1-3: Gij kinderen, zijt uw ouderen gehoorzaam in den Heere; want dat is recht. Eert uw vader en moeder (hetwelk het eerste gebod is met een belofte), Opdat het u welga, en dat gij lang leeft op de aarde. Het eerste wat God van een kind verlant is dat een kind zijn ouders in alles gehoorzaam is. In Kolossenzen 3 vers 20 lezen wij: Gij kinderen, zijt uw ouderen gehoorzaam in alles, want dat is den Heere welbehagelijk. Het behoort wel overeenkomstig Gods Woord te zijn. 

Laten wij eens gaan kijken wat deze woorden in Efeze 6 : 1-3 betekenen:

Ten eerste lezen wij dat kinderen hun ouders gehoorzaam zijn in de Heere. Een kind behoort te gehoorzamen. Dit behoort een kind te leren want dit is de eerste stap naar zelfdiscipline. Het kind leert eerst zijn ouders te gehoorzamen en daarna volgt het burgelijk gezag en uiteindelijk gehoorzaamt een kind God.

Ten tweede lezen wij over een houding. Een kind behoort het gezag, de autoriteit van de ouders te respecteren en te eren. Een kind behoort niet opstandig te zijn door een verkeerde houding aan te nemen. Een houding is net zo belangrijk als de daden in Gods ogen. Hij kent ons door en door en weet dat ons hart onze daden bepaalt, zeker als wij volwassen zijn. 

Ten derde lezen wij over opdat het u welga. Dit laatste spreekt over de gevolgen. Elke handeling leidt tot een resultaat. Een kind behoort te leren dat een verkeerde houding en verkeerde daden tot negatieve gevolgen leidt. Een goede houding en goede daden leiden tot positieve gevolgen.  

En dat gij lang leeft op de aarde. Wat betekenen deze woorden. De apostel Paulus haalt hier de woorden van de profetie aan. Dit was voor de kinderen van het volk Israel. Hun hoop was het land Kanaan wat de Heere hen in principe gaf om in te wonen en dat zij lang zouden leven op aarde. Hoe zit dit met onze kinderen? Wij leven onder een andere bedeling namelijk de Bedeling van Gods Genade Efeze 3: 1-3. Wij leven onder God's Geheimenis en niet onder de Profetie. Hoe behoren wij dit vers dan te verstaan? ” Dit betekent niet dat kinderen die jong sterven niet hun ouders gehoorzaamden, eerden. Het betekent dat kinderen ontsnappen aan veel  valkuilen van het leven dan hun levens korter kunnen maken. 

Het 3e punt hier is disciplineren. 

Onze kinderen disciplineren behoren wij als ouders wel te doen op een goede manier en met liefde, met de liefde van God. Nadat we kind de juiste daden en de juiste houding hebben aangeleerd en dat een kind heeft geleerd dat zijn of haar houding negatieve of positieve gevolgen heeft in zijn of haar leven leren wij verder uit Efeze 6 vers 4 dit: En gij vaders, verwekt u kinderen niet tot toorn, maar voedt hen op in de lering en vermaning des Heeren. Waarom zegt God hier vaders, waarom niet vaders en moeders? Het antwoord op deze vraag is dat de vader het hoofd is van het gezin ten eerste. Over het algemeen zijn vaders harder en minder gevoelig dan moeders van nature. Discipline is het middel om daden en houding welke waarheden zijn af te dwingen en te versterken. Hier wordt wel gewaarschuwd in dit ver dat een verkeerde manier dus toornig zijn om iets af te dwingen niet gaat werken en ook de ontwikkeling van het kind tegenwerkt. De boosheid of toorn die hier bedoeld  wordt leidt tot ontmoediging. Het juist aanmoedigen van een goede houdinng en goede daden werkt veel beter. 

Er zijn drie verkeerde vormen van discipline die een kind tot toorn en ontmoediging kunnen aanzetten:

1 Dit is een discipline  die zonder de liefde van God wordt toegepast. Een voorbeeld hiervan is als een ouder een kind disciplineert om zijn eigen boosheid te bevredigen. Dit is geen goede discipline en wij kunne als geestelijke ouders onze kinderen disciplineren zoals God het ook wil dat wij zullen doen via Zijn Woord met Zijn liefde en altijd het belang van ons kind (kinderen) voor ogen houden. 

2 In ons leven is niet alles eerlijk en rechtvaardig maar wij kunnen op God vertrouwen dat Hij het juiste doet en dat Hij op een dag alle dingen  recht maken zal. Evenals dat wij vertrouwen dat God het juiste doet zullen onze kinderen erop vertrouwen dt wij het juiste doen. Als wij het vertrouwen van onze kinderen beschamen door onze kinderen onrechtvaardig te straffen  vernietigen wij de ware betekenis van goed en kwaad die we aan onze kinderen  willen meegeven. 

 

 

 

 

Onder constructie